کیکی با طعم تلخ قهرمان سوزی
حدودا ۲ سالی است که بحران مهاجرت ورزشکاران به خارج کشور تمام دغدغه مندان و دلسوزان ورزش و نظام را نگران ساخته است.
جلسات متعدد کمیسیون فرهنگی ، کمیته ملی المپیک نیز برگزار شده است که کمابیش اخبار آن رسیده است.
همه مسئولین نیز از درجه دکتری برخوردارند که عالی ترین سطح فرهیختگی جامعه
اما با تعجب شاهدیم عالی ترین ارکان ورزش کشور رفتارهای غیر سنجیده و آسیب رسان به ورزش ملی کشور و حتی سایر رشته های ورزشی را رقم زدند!
بازدید مسئولین کمیته ملی المپیک از اردوی کشتی و کیکی با تندیس حسن یزدانی!
آیا واقعا هیچ عملکرد جذاب دیگر امکان پذیر نبود؟
هیچ تصور کرده اید این ورزشکار و سایر قهرمانان بنام ما در دل خود چه می گویند؟
آیا نمی شد تندیسی هر چند کوچکتر از طلا به وی داد؟
یا هدیه ای ارزشمند و ماندگار تر که بتواند باری را از زندگی این قهرمان بردارد؟
آیا ارزشش را نداشت؟ از او بهتر می شناسید؟
آیا سزاوار بود کیک تولدش را به دست راست خودش دهیم تا از کتف برش زند؟
این همه سهل انگاری سزاوار یزدانی نبود!
قبل از اینکه غرور ورزشکاران خود را جریحه دار کنیم تا ترک وطن کنند به خود بیاییم!
